هڪ اهڙو رياستي سرشتو ، جنهن ۾ ڪا به حڪومت عوام جي معاشي ۽ سماجي ڀلائيءَ لاءِ اُپاءَ وٺندي، گهربل بُنيادي شهري سهولتون فراهم ڪندي ، انساني زندگيءَ کي آسان ، تندرست ۽ انصاف ڀريو بڻائڻ لاءِ پاڻ پتوڙي . ’فلاحي رياست، جو بنياد برابريءَ جي بُنياد تي موقعن جي حاصلات ، پونجيءَ جي انصاف ڀري وِرڇ ۽ اڻ- هوند وارن طبقن کي معياري زندگي آڇڻ لاءِ کين رياستي امداد جي فراهميءَ وارن اُصولن تي بيٺل آهي . اهڙو عام ڀلائيءَ وارو پروگرام عام طور تي طبقاتي ۽ سماجي فرق کان مٿڀرو ٿي رياست جي هر ان شهريءَ لاءِ هجي ٿو، جنهن کي انفرادي زندگي گهاريندي ڪيترين سماجي ۽ معاشي تڪليفن کي منهن ڏيڻو پوي ٿو . ڪنهن به ”فلاحي رياست“ ۾ هر شهريءَ جي زندگيءَ جو معيار بهترڪرڻ لاءِ حُڪومتي سطح تي رٿابندي ڪندي ، کيس هر بنيادي سهولت فراهم ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي وڃي ٿي . انهن سهولتن ۾ عام رواجي سماجي گُهرجن جو پوُرائي ، جنگ کان پرهيز ، واپار تي ضابطي ، رياستي وسيلن جي سماجي ڀلائيءَ جي حوالي سان صرفي ۽ رياستي ڌَنَ کي عوام ڏانهن منتقل ڪرڻ جا شرط به شامل آهن . ٽئڪسن جو معقول سرشتو ، سماجي تحفظ ، بيروزگاريءَ جو خاتمو، زراعت تي مراعتون ۽ حڪومت طرفان سستيون بستيون جوڙڻ جون رٿائون، انهيءَ سلسلي جون اهم ذميواريون آهن . اڄوڪي دور ۾ سُئٽزرلئنڊ ، سويڊن ، ناروي ، فِنلئنڊ ۽ ڊينمارڪ کي اُهڃاڻي فلاحي رياستون سمجهيو وڃي ٿو . جديد فلاحي رياستي سرشتي ۾ پُروُشيا جي مدبر حاڪم ’اوٽو وان بسمارڪ‘ کي مُهندار سمجهيو وڃي ٿو ، جنهن 1840ع جي ڏهاڪي ۾ سياسي حمايت حاصل ڪرڻ جي خيال کان پنهنجي رياست اندر عوامي ڀلائيءَ جي ڏس ۾ رٿابندي ڪندي انساني سهولتن جي فراهمي ممڪن بڻائي